Joachim - Roel - Sven - Daan
Nicky - Mike - Ward - Claus - Karel
Stijn - Stephane
Afwezig: Wannes, Filip

• Clubkleuren: Blauw - Rood Blauw
• Teammanager: Ward Nackaerts

In het seizoen 2012-2013 zag een nieuwe club het levenslicht. Het idee ontstond, uiteraard, ergens in een donkere nacht op de Oude Markt. Ward Nackaerts speelde al enig tijdje met dit idee, waarna Nicky Van Croonenborch mee op de kar sprong. Na het zoeken van spelers, een aantal handtekeningen en een lange voorbereiding op het eerste seizoen werd een naam gekozen: Partizan Leuven. Uitvalsbasis Leuven moest uiteraard in de naam verwerkt worden en ook de gelijkheid van elk spelend lid mocht in de aandacht geplaatst worden.

Nadat de eerste pinten op het ontstaan geklinkt waren, volgde al snel de ontnuchtering. Partizan moest een reeks hoger gaan spelen dan voorzien en de eerste tegendoelpunten werden gretig verzameld. Toch liet niemand de moed varen. Koppen dienden regelmatig bij elkaar gestoken te worden en zo werden langzaam maar zeker de eerste vloeiende combinaties op de mat gelegd. De eerste succesjes werden geboekt met een plaats in de 1/16de finales van de beker, het eerste punt in competitie en een spits die ondanks alles meedeed in de top van de topschuttersstand. Op een eerste competitieoverwinning was het echter langer wachten. 20/01/2013 zal voor de Partizanen dan ook altijd een historische datum blijven: de eerste driepunter en een prachtige 10-0 overwinning! Stilaan vonden de spelers elkaar beter en beter, afstraffingen werden vermeden, matchen werden spannender en Partizan kon het seizoen met nog drie extra overwinningen eindigen.

Het eerste doel werd dan ook met glans bereikt, de promotie van derde naar vierde klasse!
Seizoen 2012-2013:
Competitie 3de klasse B: 14de (van 15 ploegen): 13 punten (degradatie naar 4de klasse)
Beker: 1/16de finales

Tijdens het tweede levensjaar diende er een nieuwe doelstelling gezocht te worden. Na lang wikken en wegen van verschillende factoren vroeg het bestuur een zevende plaats aan zijn spelers. Partizan startte sterk aan het seizoen en stond in de eerste seizoenshelft een hele tijd op de vierde plek. Een onverhoopt succes. Om dit te vieren werd daarom een mythische wijnavond gehouden. Deze zinderde nog een tijdje na, want Partizan kon hierna niet meer dezelfde resultaten voorleggen. Toch herpakte het zich nog en kwam de zevende plek niet meer in het gedrang. Resultaat was dat de Partizanen voor de eerste maal meer wedstrijden in competitie wonnen dan dat ze verloren en met veertig punten een recordaantal punten pakten in hun nog jonge geschiedenis.
Seizoen 2013-2014:
Competitie 4de klasse A: 7de (van 14 ploegen): 40 punten
Beker: 1/64ste finales

Op het elan van vorig seizoen dacht Partizan rustig verder te breien. Spelers die elkaar steeds beter vonden én drie versterkingen. De verwachtingen waren hooggespannen en top 5 werd geambieerd. Toch volgde al snel de ontnuchtering en een grijze bladzijde in het Partizandagboek. Om erger te voorkomen werden de spelers samengeroepen in vergaderzaal bij uitstek, Pigeon d'Or. Er werd gezegd wat moest en het spel beterde langzaam maar zeker. Partizan klom langzaam uit het dal. Dit had sneller gekund moesten sommige spelers niet zo nadrukkelijk getracht hebben om een persoonlijke prijs binnen te halen: 'Het gouden Wardje' (misser van het jaar) Meerdere spelers misten op onverklaarbare wijze voor open doel en wie de trofee dus binnenhaalde, is tot vandaag nog een punt van discussie. Dat sommigen hun favoriete Omer op de bieravond niet konden herkennen en benoemden als La Chouffe is echter een vaststaand feit. Bovengenoemde gebeurtenissen, heel wat bakken bier in de kleedkamer en het feit dat Partizan op de laatste speeldag nog een tiende plaats wist te bemachtigen, gaf het seizoen toch nog heel wat glans.
Seizoen 2014-2015
Competitie: 4de klasse B: 10de (van 15 ploegen): 30 punten

In seizoen vier spiegelde Partizan zich aan die andere Leuvense voetbalgrootmacht: OHL. Wat niemand tijdens het seizoen voor mogelijk achtte, gebeurde. Partizan volgde OHL in de degradatie naar een lagere (inderdaad, de laagste!) klasse. Dit deed het haast op gelijkaardige wijze als haar zusterclub. Lang prijkte Partizan op een veilige plaats. Het voetbal was niet onaardig, maar enkele gemiste kansen, enkele flaters, enkele afwezigheden… wie zal het zeggen, deden Partizan de das om. Eén punt kwam het tekort om het behoud in 4de B veilig te stellen. Met een erg bedenkelijke en even grote stuntzege van onze grootste concurrent op de laatste speeldag werd het pleit beslecht. Mogen we voor één keer onze Calimero-eierdop opzetten? Sommigen zullen zeggen van wel, anderen zijn overtuigd van niet. Gelukkig maar, want eens raken we het nog steeds niet bij Partizan!
Naast dit dieptepunt werden echter ook enkele hoogtepunten gevierd zoals een tweede wijnavond, waarop sommigen enkel bier wensten te drinken. Daarnaast werd dit ook het seizoen van de weddenschappen. Meerdere bakken werden uitgereikt dankzij niet scorende spitsen van OHL. Helaas stak zowel bij eerstgenoemde als bij Partizan het eerste gokschandaal op. Een twijfelachtige weddenschap betrof het behoud van Partizan. Eén spelend lid zette een bak in op degradatie van zijn eigen team. Gelukkig smaakte het gerstenat desalniettemin even fris.
Seizoen 2015-2016
Competitie: 4de klasse B: 13de (van 14 ploegen): 26 punten


In dit jubileumjaar diende Partizan een mooie klassementsprestatie neer te zetten. Trouw blijvend aan haar principes ontgoochelde het dus uiteraard met een negende plaats. Of toch niet? Kritische analytici zullen immers opmerken dat Partizan dit seizoen kon rekenen op de derde beste defensie van de reeks. Slechts 100 doelpunten slikte het na 26 wedstrijden. Enkel nr.1 en 2 deden nipt beter. Daarnaast wist Partizan meer wedstrijden ongeslagen te blijven dan te verliezen. Het aantal gelijke spelen toont enkel aan dat de Partizanen een stugge en moeilijk te bekampen tegenstander zijn. Een verzachtende omstandigheid voor het eindresultaat was eveneens dat dit vijfde seizoen gekenmerkt werd door een blessuregolf die over het Partizaanse kamp waaide. Vele, al dan niet geveinsde blessures, zorgden ervoor dat er een blik reservespelers moest opengetrokken worden. Zo mocht een aantal nieuwe spelers kennismaken met ondertussen aloude clubgebruiken van wijn en cava in de kleedkamer, porties gemengd in Pakenhof, tochtjes langs Bar Mitswa, Social Poes, Plaza, Café Manger en vele meer.
Seizoen 2016-2017
Competitie: 5de klasse: 9de (van 14 ploegen): 36 punten

Het zesde overlevingsjaar van Partizan gaat ongetwijfeld de geschiedenis in als de hoogmis van de redevoering en bekvechterij. Zo werd al vroeg op het seizoen besproken wat de waarde van een aantal statistieken was: een verdediger met de meeste doelpunten, maar wie gaf de meeste passes…? En vooral… wie de minste? Wie speelde trouwens de meeste minuten… en wisselde dus niet? Na de match rolden de spelers twistend verder naar Kaminsky om de zin en onzin van nultoleranties en alcoholpromilles te bespreken. Ook de relativiteit van een gebroken pink bij onze doelman werd nauwkeurig geanalyseerd. Een ongeziene strijd barstte los om clubdoelman van het jaar te worden. Het vurige temperament baande zich op teambuilding vervolgens een weg naar de Escape Room. Helaas leverden vastgeketende spelers niet het gewenste resultaat op. Zo werd het bijna Escape Partizan: sportief ging het in de wintermaanden immers bergaf wat resulteerde in een ontgoochelend seizoen. Nieuwe truitjes en een prachtig clublogo konden daar niets tegenin brengen. Ook onze spits wist het niet meer, en knalde dan maar op technisch begaafde wijze vanop 70cm een bal in het oog van zijn directe tegenstrever. Na kommer en kwel te hebben doorstaan, stond Partizan in de lente toch weer op. In een kolkende alles-of-niets-match hield Partizan de drie punten thuis na een splijtende pass en een streep in de winkelhaak in de laatste seconden van de wedstrijd. Strikte regels en verkiezingen werden afgekondigd en ironisch genoeg werd nultolerantie voor laatkomers ingevoerd! Een heus praatcafé sloot dit helse jaar af. En op deze manier kreeg elke speler dit seizoen naast sportieve glorie en uitmuntende fysiek, weer heel wat extra in ruil voor zijn te laat betaalde lidgeld.
Seizoen 2017-2018
Competitie: 5de klasse: 10de (van 14 ploegen): 34 punten

Wat begon als een grijs, zevende seizoen, eindigde uiteindelijk als een sportief recordjaar. Partizan verzamelde 44 punten en voor het eerst was er een duidelijk positief verschil tussen het aantal gewonnen en verloren wedstrijden. (14-10) Idem voor het aantal doelpunten voor en het aantal tegen. (141-109) We begonnen gemotiveerd aan de openingswedstrijd, maar overtollig vakantievet liet ons stranden op een teleurstellend gelijkspel tegen Winnie en de Zonen. Winst, verlies en gelijkspel wisselden elkaar af in de eerste seizoenshelft. Ondanks de matige resultaten speelde Partizan in november voor de leidersplaats door een groter aantal gespeelde matchen. Dit treffen werd echter nipt verloren met 7-6 tegen de runner-up van de competitie. (FC The Internationals) In december liet Partizan een tweede keer zijn potentieel zien, door de leider en latere kampioen in eigen huis te verslaan. (ZVC Loeiende Koe) Een keerpunt was het helaas niet en het seizoen kabbelde verder. Toch zette Partizan net als alle andere Europese topploegen dat seizoen zijn Remontada in begin maart. Een 16 op 18 was het gevolg en deed spelers dromen van een eerste promotie. Tegen Tien Taarten leek de reeks vroegtijdig zijn einde te kennen, toen het aan de rust 1-4 stond. Maar met een grote portie vastberadenheid speelde Partizan zijn opponent van de mat en trok het laken met overduidelijke 7-4 cijfers naar zich toe. Na deze reeks had Partizan een 9 op 9 nodig om een promotie te vieren. FC Melangé bleek echter meer dan een maatje te groot en zette Partizan weer met de voetjes op de grond. Het seizoen werd in schoonheid afgerond door de nog niet zekere kampioen het vuur aan de schenen te leggen en slechts in de laatste minuten van de competitie de titel te gunnen. (5-6)
Seizoen 2018-2019
Competitie: 5de klasse A: 5de (van 14 ploegen): 44 punten